We zijn met Peter Paul, de architect, in Amsterdam spullen gaan bekijken (tegels, badkamers, keukens, enz) om inspiratie op te doen. Onze gesprekken gingen alle kanten op en waren bron van nieuwe ideeën. En in Westernieland zijn we wezen onderzoeken of alle plannen nog kloppen. Maten opnieuw opnemen, de plaats van de keuken bepalen.
Karren vol berberis gingen naar de stort en werden ingeruild voor bakken vol compost. Er was ook tijd om met Livius, de begeleider en Bertil, de aannemer, de plannen en de planning door te spreken.
De garage werd geplaatst (nog even zonder deuren).

Sjoerd heeft een aanhanger vol bamboes en grassen in Amsterdam uit de volkstuin gespit, die we in Westernieland weer in de grond zetten, vooral in de zuidborder. Ze verdwijnen bijna in het niet, in zo'n grote tuin. Maar goed dat ze al groot gegroeid zijn in Amsterdam (foto is niet van ons).

Vroeg uit de veren op de zaterdagochtend. Om 9 uur kwamen de eerste mensen om hun klus te klaren.
Om 10 uur was Frits er om als Stihlmannetje, helemaal in het oranje, met veiligheidsbroek, -oordoppen en -bril te kettingzagen in het bos, takken te knippen etc. voor mooie doorkijkjes naar het westen. En het snoeihout werd direct verdeeld in aanmaakhoutjes voor de kachel en overblijfsel. Dat gaat voorlopig op een bult achterin de tuin, en wordt later verwerkt. De vogeltjes hebben het direct gevonden als schuilplaats en onderzoeksgebied.

De fundering voor de garage werd gelegd: dikke balken hardhout, die aan in de grond geslagen palen werden bevestigd. Vast als een huis. Er ligt nog te weinig zand in, dus Klaas Jan moet nog een keer komen met de graafmachine, dat is minder werk dan wanneer we straks alles per kruiwagentje naar binnen moeten rijden. Wel goed voor de spieren, maar ja. Trouwens, zand genoeg, voorlopig. Het is de bedoeling dat de garage donderdag geplaatst wordt, in één dag. De wanden en deuren zijn al gemaakt. Straks moet alles passen als een bouwdoosje. Dat dat niet lukt zal later blijken.

Jan Oudman kwam met de grote kraan om de oostborder om te woelen. Het gras onder de groene zoden, zwarte grond boven.

We hebben allemaal flink doorgewerkt en toen het ophield met zachtjes regenen zag onze wereld er weer anders uit.

Ontbijt in de zon op de camping, uitzicht over de aardappelvelden. Pas gepoot, lange voren zwarte grond. Kieviten en scholeksters. Een kraai. Ik denk dat niemand dat leuk vindt om naar te kijken. Behalve wij. We zijn de enigen op de camping. Er staat nog een caravan. De eigenaren zijn er niet.

Weer tegels gelicht, voor stroom naar de garage. Sjoerd liep eindelijk met blote voeten door het gras en ik hoorde hem zingen in huis. Daarna uren door de velden gewandeld naar de Klutenplas vol kluten, duizenden ganzen gezien op de kwelder, zaailammetjes in de wei (zo mak dat ze aan je handen sabbelen), roofvogels, schoongebrande slootswallen. De kluten zitten binnendijks, de ganzen buiten. Ze zien elkaar niet. Alleen als je op de dijk gaat staan zie je ze allebei. Zij doen dat niet, zij blijven zitten. Of vliegen op.

Een praatje gemaakt bij familie de Jonge. Ze zijn in de jaren zeventig uit de Biesbosch naar Westernieland gekomen. Drie broers, elk met hun gezin. Mevrouw de Jonge zegt: we houden de lammetjes dicht bij huis. Als ze verder van huis in de wei staan ben je ze zo kwijt. Dan nemen mensen ze mee in de auto.

Wij gaan naar Amsterdam zonder lammetjes. Het is wennen als we naar Westernieland gaan. En het is weer wennen in de Grote Stad.

In Winsum beits gekocht voor de garage. Afgeleverd in Mensingeweer bij de garagebouwer, zodat de windveren al geïmpregneerd kunnen worden. Anthracietkleur. Niet de sterkste kleur (dat is wit), wel mooi, en och, de garage komt vooral in het bos te staan, daar valt niet zoveel zonlicht op. Hopen we dan maar. Wel op waterbasis, milieuvriendelijk als we zijn.

Toen we op de Oelesprong kwamen had Tiemen het gras al gemaaid, wat een leuke verrassing! ’s Middags compost over de heggen verdeeld. Compost haal je hier bij de vuilstort. Ik begreep nog niet dat je kunt wachten op een kraandrijver die je kar volstort. Ik heb braaf geschept. 500 kilo. Of ik even wil pinnen. € 1,48. En daarna weer uit de kar geschept, op de tuin. Dus plantjes: groeien maar!

Buurman is specialist in bekeuringen. Een aanhanger blijkt een bron van bekeuringen te zijn: rijden met spul zonder dekzeil: € 130,- (andere buurman zegt: € 160,-). Staalkabeltje niet vast: € 60,-. Fijn dat compost goedkoop is.

Ondertussen was het prachtig weer en konden we er erg van genieten. Ook nog twee feesten bezocht met lekkere vuurtjes buiten, vriend(inn)en gefeliciteerd en oude bekenden gezien.

Om één uur vertrokken we uit Amsterdam, om half vier waren we in Westernieland, om tegels te lichten voor het leggen van de nutsleidingen (gas, elektra, water, kabel en telefoon). Strakke planning! Twee tegels breed, over de hele lengte, van huis tot straat.

Tussendoor op de camping een vers visje gegeten dat we onderweg in Zoutkamp hadden gekocht (je wordt logistiek wel handig, zo!) en om 19 uur kwam Klaas Jan zand verplaatsen naar de plek voor de garage en de parkeerborder omwoelen.

Om acht uur kwam zijn vader de boel ‘kopeggen’ en om vijf over negen zag de tuin er fantastisch uit en was het zand aangetrild. Kopeggen met de rotor-kopeg. Trillen met de trilplaat. Je krijgt er vanzelf verstand van. De garage kan er op. En wij zijn blij!

De bouwvergunning is binnen! Komende week wordt de meterkast aangelegd en geïnspecteerd en als alles goed gaat hebben we in week 16 of 17 elektriciteit en water.

De aannemer is gekozen: Sietsema uit Uithuizen. Volgens schema begint 17 mei het Echte Werk: eerst slopen, dan bouwen. Intussen zijn we op zoek naar een garage. Die kan misschien al geplaatst worden en gebeitst. En dan kan er alvast wat los spul naar toe. En in de tuin kan natuurlijk gewerkt worden. Afgelopen weekend zijn de laatste haagbeuken (in totaal 250 stuks) en de haag van rode beuk geplant. En wat struiken in de zuidpunt. We hebben er zin in!

Vanaf nu is de website in de lucht en komt er min of meer regelmatig een update van de verbouwing. Er is de afgelopen maanden veel op de achtergrond gebeurd, maar weinig zichtbaars. Gemeente De Marne heeft de bouwvergunning toegezegd per 2 april. De aannemer moet gekozen worden uit drie. In de tuin kunnen we, als het iets warmer wordt, al veel gaan doen. Kortom: het gaat (bijna) beginnen!