Wouter Wieringa blogt en schrijft korte verhalen, columns en dagboeknotities. De jaren achter hem, de dagen vóór hem en alles daartussen vormen zijn inspiratie.
De jaren, waarin hij werkte en een burn-out kreeg, zijn bedrijf begon, opbouwde en beëindigde, zijn huis verbouwde en het getroffen zag door een aardbeving, en door een slepende blessure een nieuwe weg zoekt voor zijn passie: hardlopen.
De dagen, die gaan over huis en honden, over het Groningse Hogeland, waarin hij diep geworteld is.
Ertussen een vol en druk hoofd dat voortdurend associeert, vraagt, twijfelt, haast heeft en benieuwd is.
Verhalen met altijd wel een glimlach of een verrassende twist. Met associaties en dwarsverbanden, met liefde voor taal, kunst, literatuur, de wereld die hem vanuit de boekwinkel van zijn ouders met de paplepel ingegeven werd. Met een rijke schat aan teksten, van liedjes tot psalmen, van Nescio tot A.L. Snijders.
Amsterdam is nooit ver weg, Wouter reist graag tussen stad en stilte, tussen horizon en horeca.
Zijn plezier zit in het anders kijken naar gewone dingen. Ze een beetje op de kop zetten, vergroten, ideeën herzien. Besmuikte humor is hem niet vreemd. In de supermarkt zie je de leukste dingen.