Op mijn hand heb ik met blauwe balpen een P geschreven. Als ik kan onthouden wat die letter vandaag betekent, vergeet ik niet om pruimen te gaan plukken. PP, had er ook kunnen staan. In Den Andel, een dorpje verderop, is een oude kweker die zijn kwekerij nog niet van de hand gedaan heeft. Het kweken zit hem in het bloed, hij kan niet zonder. Maar het onderhoud en het plukken is hem al jaren te zwaar, het land te groot. Hij heeft vrijwilligers bereid gevonden hem te helpen in de boomgaard, in de schuur, voor het snoeien, het vergaren, bewaren en verkopen van fruit. Je kunt erheen gaan, een emmertje vol pruimen plukken. Een vrijwilliger weegt af wat de schade is. De baas loopt rond, maakt praatjes, schenkt koffie. Bijna 88 is hij, hij houdt van gezelligheid. Soms zingt er een koortje tussen de bomen, soms speelt er een klein orkest. Zeemansliederen of iets zigeunerachtigs. Hij schenkt glaasjes zoete wijn. De gezelligheid is er gratis.