Het slapen is een stuk aangenamer nu de caravan in de schuur staat. Bijna te warm, zei Sjoerd, die een winterdekbed en een pyjama met lange mouwen en lange broek nu eigenlijk teveel van het goede vindt. De kou van buiten maakt plaats voor de hitte van binnen, zo is er altijd wat. Volgens mij is het een vak apart, dat ik niet beheers, om voor seks goede taal te vinden, ik lees ook zelden iets op dat terrein wat ik passend vind. Gisteren las ik het woord ‘renderporno’, een prachtige aanduiding voor alle architectenimpressies, waarop de nieuwe woonwijk, de nieuwe fabriekshal, de aanbouw bij de tussenwoning, standaard voorzien wordt van weelderige planten, grote bomen, brede lanen, wijds uitzicht. Alles uit de computer, lukraak, als het er maar sappig uitziet. Met ecologie en duurzaamheid heeft het niets te maken. Niet te verwarren trouwens met rendierporno, maar dat is mijn woordentik, die altijd weer andere dingen waarneemt en vindt dan er eigenlijk lijken te zijn. Rendierporno.

Hij de honden, ik de boodschappen. Ik had trek in iets bij de koffie, en nu de hele exercitie alweer voorbij is, van boodschappen doen, een pakje chocoladekoeken halen, thuiskomen, koffiedrinken, de krant doornemen en de koek in twee delen opeten, lijkt het net alsof het niet had gehoeven. Maar van tevoren leek het nodig, die boodschappen, die koek. Of in elk geval: gewenst, het was verbeelding genoeg om voor in de benen te gaan, in de auto te stappen, mijn mondkapje voor te doen en achter het winkelwagentje de supermarkt door te lopen, op weg naar veganistische smeerkaas, komkommer, vanillestokje, spinazie, en en passant de koeken mee te nemen. Thuis keken de honden niet op, ze hadden me niet gemist. Sjoerd zat op de bank, ik vroeg of het goed ging. Ja, zei hij, de nacht doet kennelijk ook bij hem wonderen. Gisteravond, toen ik een telefoontje had gehad van iemand bij wie ik langer dan vijftien minuten dicht in de buurt geweest was, en die nu positief getest was op corona, kreeg ik een warm hoofd. Nou zal je het hebben, dacht ik, dubbel gevaccineerd en toch besmet. Maar vandaag alweer opgeknapt en aan de chocola. Feitelijk niks aan de hand, zoals wel vaker. Nu plannen maken voor vanmiddag, als ik de stad even in wil. En naar ons nieuwe huis, dat er staat en nog niet bewoond wordt. Wanneer, dat is voorlopig nog de vraag. Mooie tekeningen zijn ervan, met veel renderporno erin. Maar verder komen we voorlopig nog niet.

(Noot: Renderen, met de klemtoon op de eerste lettergreep, is het omzetten van driedimensionale beelden in fotorealistische beelden.)