Van pindakaas heb ik nooit gehouden. Nee, dat is te voorzichtig gezegd, ik haatte pindakaas. Altijd gedaan, nooit anders geweest. De geur alleen al, als je tegenover me een boterham met die vette smurrie opat, kreeg je de keuze: jij weg, of niet uitademen. Of ik weg. Vluchten! De minste geringste vleug van de lichtbruine babypoep bedierf mijn eetlust voor de komende drie kwartier. Niemand die daar ooit verbetering in zou kunnen aanbrengen. Ja, jij misschien, door op te houden met die vieze P. Het woord was al teveel. Maar soms gaan de dingen zoals ze gaan.

Sjoerd is gek op pindakaas. Altijd al, nooit anders geweest. Als je hem midden in de nacht wakker maakt en vraagt of hij er een boterham mee wil, zegt hij geen nee. Zeeziek, misselijk, brak, een kater, maar een boterham met het lichtbruine goud gaat er altijd in. Als Gods woord in de spreekwoordelijke ouderling. Niets heerlijkers dan een cracker, laat op de avond, dik belegd met het soepele smeersel, waar we bijna allemaal groot mee geworden zijn. Hij zeker. En een tweede ging er ook altijd wel in. En een derde. Met stukjes of zonder, Calvé of goedkoop, als het maar Pindakaas is. Het woord bezorgt hem een brede glimlach op de lippen.

En dan nu het wonder. Ik Eet Tegenwoordig Pindakaas. Jarenlang heb ik in het diepste geheim geoefend, eerst door in de buurt van de gesloten pot te komen, later mocht die even open, maar alleen op een kier. Nog weer later rook ik eventjes actief aan de materie, nog weer later durfde ik die kleffe massa met het topje van mijn vinger aan te raken. Of zelfs met mijn tong! Ik oefende het woord. Eerst binnensmonds, later fluisterend. Waar niemand bij was. De rillingen maakten plaats voor lichte weerzin. Weerzin werd lichte interesse. Maar niet te snel. Hard to get. Lang verhaal kort: na bijna 64 jaar leven en 33 jaar met Sjoerd lust ik tegenwoordig een cracker die ermee belegd is. En een tweede. En een derde. Lusten, wat zeg ik? Heerlijk! Kleine aanpassing gedaan: banaan, kokos. Die hij nu ook eet. Samen smullen we van crackers met pindakaas, plakjes banaan en kokosrasp. Sjoerd kan eindelijk weer ademen.