Amsterdammers kennen twee vogels: sijsjes en drijfsijsjes. Sijsjes zinken, drijfsijsjes meestal niet. Op de Oelesprong kom je er niet met die indeling. Ongelooflijk veel vogels doen zich gelden. En van alles veel. Toen we een paar weken geleden nestkastjes gingen ophangen werden ze binnen twee minuten uitgebreid geïnspecteerd. De pimpelmezenkast door de koolmezen, de koolmezenkast door mussen. Na wat spraakverwarring zitten ze waar ze horen, en wordt er stiekem maar druk in en uit gevlogen. Nest maken, broeden, zulke dingen. De kasten hangen uit elkaars zicht, zuid en west. Als ze elkaar zien worden ze woedend.

Merelmannetjes houden wel van de vrouwen maar niet van elkaar. Uitslovers zijn het, die voortdurend aan de dames moeten laten zien hoe stoer ze zijn in het elkaar wegjagen. Dus als ze achter elkaar aan zitten is dat wel uit liefde. Ze doen het bijna de hele tijd. Zodra wij in de tuin wroeten komen zij inspecteren. Wormpjes, dingetjes, alles is interessant. En erg bang zijn ze niet. Ook de dames niet. Die vallen wat meer samen met de kleur van de grond. Hebben soms een snavel vol spul, groter dan hun eigen kopje. Zie daar maar eens mee te vliegen.

Fazanten scharrelen de hele tijd in de buurt rond. De vos heeft ze nog niet te pakken (de kippen van de buren wel, één voor één om zeep geholpen en het hok uitgesleept naar een verstopplaats, waar buurvrouw ze vond). Af en toe krijst meneer fazant zijn schorre krijs en schudt dan luid met zijn veren. Meneer heeft zijn vier dames aardig in toom.

Koos zegt dat het ophangen van een steenuilenkast weinig zin heeft. Ze zijn er niet en ze komen ook niet. Zegt Koos. Ik wil een nieuwe kast proberen. De oude is door een specht voorzien van een achterdeur. Daar komt geen uil op af.

Kieviten op het land, scholeksters die zelfs midden in de nacht het halve dorp van hun bestaan op de hoogte brengen, de spechten bij de buren (grote bonte) met hun roffel. Iemand verderop heeft twee pauwen die, als ze even op gang zijn gekomen, synchroon kunnen schreeuwen. Verder allerlei soorten die ik nog niet ken, of die te snel zijn om de bril voor op te zetten, of die je alleen - wonderschoon met heel veel melodietjes - hoort. Ook op 4 mei, 's avonds om 8 uur.