Schrijven is wat ik altijd graag doe. Waar ik elke dag graag vroeg voor opsta. Schrijven, lezen, corrigeren, ombouwen. Een tekst hardop aan mezelf voorlezen, weer veranderen, net zolang tot het goed genoeg is. Iets zien, een gedachte ontwikkelen en noteren. Er een spannende draai aan geven, de lezer op een spoor krijgen. Want ja, dat wil ik altijd eigenlijk wel. Laatst, toen ik onze gasten een kleine rondleiding gaf door de tuin, zei de vrouw: je zou leraar kunnen zijn, je bent zo eenvoudig en duidelijk in wat je zegt en uitstraalt. En ik dacht: je hebt gelijk. De leraar die ik ooit was ben ik altijd gebleven. Ik maak de dingen graag eenvoudig duidelijk. Eerst contact maken. Zorgen tot er goede aandacht is. En dan met weinig woorden, weinig zinnen een beeld scheppen. Met zo min mogelijk ruis. Informatie overdragen, moeilijke dingen begrijpelijk maken. Dat deed ik als leraar graag. Als ontwerper vond ik, in tekst en beeld, dat ook mijn belangrijkste taak. En nu, als schrijver, is het niet anders. Een schrijvende ontwerpende leraar. Zoiets, maar dan nog simpeler. Het is een heel werk om de dingen eenvoudig te maken.