Logeren bij opa en oma in de Nassaulaan. 1961. Oom Roel hield van fotograferen en maakte deze dia met zijn Rolleicord. Mijn broer, geconcentreerd bezig met iets. Er staat een potje bellenblaas (dat hadden we thuis niet, hoor). Het tafelkleed modern schuin gedrapeerd. Ik draag een vestje met de knoopjes verkeerd om. Ik denk dat het gekregen was. Een hoedje van oma op, en dat was het.

Een verre blik. Er moest iets zijn geweest waar ik aan dacht. Misschien aan mijn ouders, die ons bij opa en oma gebracht hadden en zonder ons op vakantie waren gegaan.

Die oren heb ik nog steeds, met de oorlel een beetje omgebogen. Geen flaporen, maar toch. Mijn moeder vertelt nog weleens het verhaal: na het drinken werd ik in de wieg gelegd, op mijn zij. En ze controleerde dan altijd even of mijn oor niet dubbel lag onder mijn hoofd. Maar de kraamhulp niet.

Arme kraamhulp.

Voorjaar 1961, ik was drie. Samen met mijn broer (5), die nog iets verlegener was. Olfo, dat was de straatfotograaf, die knipte alles wat langskwam. Later kon je dan bij Krol aan de overkant de foto’s in de etalage zien op een bord, achter elastiekjes. Steeds twee keer dezelfde afdruk op één papier. Het was altijd spannend om tussen al die rijen te zoeken of je er bij stond. En dan thuis natuurlijk zeuren. Je kocht ze en knipte ze dan zelf door, elk een foto.

Links op het hoekje was onze boekwinkel, rechts aan de overkant de winkel van Woninginrichting Janssen. Zij twee meisjes: Mariëtte en Lisette, wij twee jongens: Harm Jan en Wouter. Zij katholiek, wij gereformeerd. Op verjaardagen dronken we een nieuw drankje: eerst suiker, dan koffiemelk en priklimonade. Schuimen dat het deed! Zij noemden dat Spoetnik, wij milkshake. Ook zo’n cultuurverschil. Maar het smaakte naar de grote wereld! In moderne roze en blauwe plastic bekers, wow!

Met Lisette zou ik trouwen. Later heeft ze me ontslagen van die belofte.

Opa en oma op bezoek, op de camping. Opa was duidelijk niet van plan om in de zandbak te spelen. Oma wel.

Ik neem aan dat oom Roel de foto gemaakt heeft. Hij was altijd in de weer met foto en film. En hij had een Rolleicord, waar vierkante foto’s van kwamen. Wie de compositie bedacht heeft weet ik niet. Maar de foto ziet er strak geregisseerd en ietwat merkwaardig uit.

Opa in het midden.